Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀπόστολος τοῦ Ἀλφαίου (9 Οκτωβρίου)

ταν ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ἀδελφός τοῦ Ματθαίου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ καὶ γιὸς τοῦ Ἀλφαίου.
Ὁ Ἰάκωβος, ἀφοῦ ἀγωνίστηκε γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ στὴν Ἱερουσαλήμ, ἔπειτα πῆγε καὶ σὲ ἄλλες χῶρες γιὰ νὰ κηρύξει τὸ Εὐαγγέλιο. Ἐκεῖ, κατέστρεφε τοὺς βωμοὺς τῶν εἰδώλων καὶ μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ γιάτρευε ἀρρώστιες καὶ ἐξεδίωκε τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα. Γι' αὐτὸ καὶ οἱ εἰδωλολάτρες τὸν ὀνόμαζαν θεῖο σπέρμα.
Ὁ ἱδρῶτας, οἱ μόχθοι καὶ οἱ κίνδυνοι ποὺ ὑπέστη γιὰ τὴ διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου, ἦταν πολλοί. Ὁ θάνατος πολλὲς φορὲς τὸν πλησίασε, ἀλλὰ στὴν σκέψη τοῦ Ἰακώβου κυριαρχοῦσαν ἐνθαρρυντικὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθείν, ἀπαρνησάσθω ἐαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι». Ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ μὲ ἀκολουθεῖ σὰν γνήσιος μαθητής μου, λέει ὁ Κύριος, ἂς ἀπαρνηθεῖ τὸ διεφθαρμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἑαυτό του, καὶ ἂς πάρει τὴν ἀπόφαση νὰ ὑποστεῖ γιὰ μένα ὄχι μόνο θλίψη καὶ δοκιμασία, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ θάνατο σταυρικό. Καὶ τότε ἂς μὲ ἀκολουθεῖ, μιμούμενος τὸ παράδειγμά μου.
Ἔτσι καὶ ὁ Ἰάκωβος, μιμούμενος τὸν Διδάσκαλό του, ὑπέστη σταυρικὸ θάνατο.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος, γλωσσοπυρσεύτῳ πνοῇ, ὡς θεῖος Ἀπόστολος, ὑποδεχθεὶς τῇ ψυχῇ, Ἰάκωβε ἔνδοξε, ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, ὡς ἀστὴρ ἑωσφόρος· ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τὴν πολύθεον νύκτα. Καὶ νῦν ἀπαύστως δυσώπει, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ὁ τῶν ἐθνῶν σαγηνευτὴς ὑπερθαύμαστος, καὶ Μαθητῶν ἀναδειχθεὶς τιμιώτατος, καὶ Ἀποστόλων σύσκηνος Ἰάκωβος, κόσμῳ τῶν ἰάσεων, διανέμει τὸν πλοῦτον, λύει περιστάσεων, τοὺς αὐτὸν εὐφημοῦντας· διὸ συμφώνως κράζομεν αὐτῷ· Σῷζε τοὺς πάντας, εὐχαῖς σου Ἀπόστολε.

Μεγαλυνάριον.
Μύστης καὶ Ἀπόστολος πεφηνώς, τοῦ δι’ εὐσπλαγχνίαν, κενωθέντος μέχρι σαρκός, ἔφανας ἀδύτως, Ἰάκωβε θεόπτα, σωτήριον τὸ τούτου, πᾶσι τοῖς ἔθνεσι.

Ὅσιοι Ἀνδρόνικος καὶ Ἀθανασία ἡ συμβία του (9 Οκτωβρίου)

πῆρξαν κατά τό ἔτος 594 καί ἦταν σύζυγοι ἐνάρετοι, πού κατάγονταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας. Ἦταν εὔποροι καί ζοῦσαν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Ἀνδρόνικος ἔκανε τό ἐπάγγελμα τοῦ ἀργυραμοιβοῦ στήν Ἀντιόχεια καί ἀπόκτησε ἀπό τόν γάμο αὐτό δύο παιδιά, πού ὅμως πέθαναν. Αὐτό κατέθλιβε τούς δύο γονεῖς καί γιά νά βροῦν παρηγοριά κατέφυγαν γιά προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους.
Ἀπό ἐκεῖ πῆγαν στήν Αἴγυπτο, ὅπου μέ κοινή ἀπόφαση ἔγιναν μοναχοί καί μπῆκαν σέ μοναστῆρι. Ὁ μέν Ἀνδρόνικος πῆγε στή Μονή τοῦ ἀββᾶ Δανιήλ, ἡ δέ γυναῖκά του Ἀθανασία στήν γυναικεία Μονή τῶν Ταβεννησιωτῶν.
Ἐκεῖ, ἀφοῦ ἀσκητικά πέρασαν τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς τους, ἀπεβίωσαν εἰρηνικά.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Σωφροσύνης τήν χλαῖναν τήν θεοΰφαντον, κατεποικίλατε χρόαις τῶν ἱερῶν ἀρετῶν, ὁμοφρόνως ἐν σπουδῇ ἄμφω ἀσκήσαντες· ὅθεν ὑμῶν τήν σιωπήν, ἡ τρισάγιος ᾠδή, ἐδέξατο ἐν ὑψίστοις, Ἀνδρόνικε σύν τῇ θείᾳ, Ἀθανασίᾳ τῇ θεόφρονι.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς τῆς νομίμου συζυγίας ὑποτύπωσιν
Καί τῆς ἐνθέου πολιτείας ἀκροθίνια
Ἀναδήσωμεν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων
Τόν ὁσίως διαπρέψαντα Ἀνδρόνικον,
Σύν αὐτῷ Ἀθανασίαν τήν ὁμόζυγον,
Τούτοις λέγοντες, χαίροις ζεῦγος πανόσιον.

Μεγαλυνάριον.
Ἀνδρείως ἡ σύμβιος ξυνωρίς, σύν Ἀθανασίᾳ, ὁ Ἀνδρόνικος ὁ στερρός, τῆς ἀθανασίας, ἀνύσαντες τήν τρίβον, τῆς ἀθανάτου δόξης, κατηξιώθησαν.

Μνήμη Δικαίων Ἀβραὰμ καὶ Λὼτ τοῦ ἀνεψιοῦ του (9 Οκτωβρίου)

Ἀβραάμ εἶναι ὁ γνωστός πατριάρχης τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὁ γιός τοῦ Θάρα. Γεννήθηκε στήν Οὒρ τῆς Χαλδείας ἀπό τή φυλή τοῦ Σήμ.
Ὁ δέ Λώτ, ἦταν γιός τοῦ Ἀρρᾶν καί ἀνεψιός τοῦ Ἀβραάμ πολύ ἀγαπημένος.
Πῆγε μέ τόν θεῖο του στή Χαράν καί ζοῦσε μαζί του. Ἀλλά λόγω τῶν συχνῶν διενέξεων τῶν ὑπηρετῶν, ἀποχωρίστηκε τοῦ θείου του καί κατοίκησε στήν πεδιάδα τῶν Σοδόμων, ὅπου ἔμεινε μέχρι τήν καταστροφή της.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx